تاریخچه درب

تاریخچه درب در طول تاریخ همواره مورد تحقیق  کاوشگران بوده.آنچه مسلم است .از دلایلی که باعث ساخت درب توسط انسان ها شد می توان به مواردی نظیر جلوگیری از ورود هوای گرم یا سرد، در امان ماندن انسان از حملات حیوانات و حشرات  اشاره کرد. در حقیقت اهمیت حس امنیت بود که انسان را به این فکر واداشت.جالب است بدانید که واژه رایج درب در زبان فارسی غلط بوده و بهتر است از کلمه ی در استفاده گردد.حال به تاریخچه درب در ایران و دیگر نقاط دنیا میپردازیم.

ساختار درب در دوران باستان

در دوران باستان معماران ایرانی تلاش می‌کردند که درگاه‌ درب را به صورت مستطیل ساده بسازند.تا باز و بسته شدن درب آسان باشد.به همین جهت میان در و روزن بالای آن کلاف چوبی قرار می دادند تا علاوه بر استحکام بنا نقش چپیله یا به اصطلاح امروزی نعل درگاه را بازی کند. و جای درب به صورت درگاهی چهارگوش و ساده در می‌آمده است.در ایران باستان ،تاریخ نگاران قدیمی ترین درب ها را  متعلق به عصر مادها می دانند.درب های قدیمی عموما از جنس چوب های گردو، راش، افرا و بلوط ساخته میشدند. همچنین طبق تحقیقات صورت گرفته در قدیم چهارچوب درب ها نیز از چوب ساخته شده و ورودی لنگه هم آهنکوبی میشد . مورخان معتقدند که قدیمی ترین درب از دوران باستان در ایران به جا مانده دربنایی در شهر یزد ( درب دروازه مهریز )میباشد.

این درب قدیمی در بنایی در دروازه شهر مهریز یزد واقع است.

این بنا کوشه ای دروازه خروجی سریزد و در واقع ورودی به سمت شهر یزد یا شهر فرافر میباشد..که به آن دروازه شهر فرافر می گفتندو قدمت آن نزدیک به هزار سال می رسد. شاید هم این بنا باقی مانده دیوار جنوبی بقعه ای چهار ضلعی و مکعبی بوده است. این بنا با پوشش گنبدی که سه ضلع دیگر آن فرو ریخته و به صورت فعلی باقی مانده است. و احتمالا به شکل یک خانقاه بوده  که قدمت آن به قرون هشتم و نهم هجری قمری  مصادف با قرون ۱۴ و ۱۵ میلادی محدود می رسد.